آمایش سرزمین بخشی از مفهوم کلّی برنامه ریزی منطقهای است، که با در نظر گرفتن جمعیت، ابعاد انسانی و قابلیت هایمحیطی و نظام فعالیت های کاربردی در پیبرنامه ریزی کلان و یکپارچه در پهنه سرزمینی در شرایط زمانی خواست جهت بهره مندیبیشتر و بهتر از منابع و رسیدن به تعادلمورد استفاده قرار می گیرد. در واقع نظام مندی، جامع نگری، سازمان دهی فضایی وپایداری از ارکان اصلی برنامه ریزی آمایش سرزمین به شمار می آیند. برنامهریزی آمایش سرزمین با رویکرد همه جانبه و کلان با محوریت سه عامل انسان، فضا وفعالیت کوششی خواهد بود برای پاسخ به عدم تعادل های منطقه ای و نابرابری هایاجتماعی – اقتصادی.
عدالت مفهومی آرامش بخش که در لغت به معنای برابری سازی وتوازن است، عدالت از تبعیض ها گله می کند و آمایش سرزمین از عدم تعادل ها. عدالت بهره گیری از فضا را بهتناسب و قابلیت آن می داند و آمایش سرزمین بهره مندی از فضا را به اندازه ظرفیتآن. بنابراین باید پذیرفت نگاه و رویکرد آمایش سرزمین ناخودآگاه توسعه یکپارچه وتعادل فضایی را به دنبال دارد و بر برنامه های بخشی و محلی نقش خداوندی و فرادستیدارد. صریح تر بیان کنیم طرح ها و برنامه ریزی های منطقه ای بدون در نظر گرفتنابعاد آمایشی نه تنها برنامه نیست بلکه نوعی رانت و تاراج منابع محلی و استعمارمناطق فرو دست به نفع مراکز ملی خواهد بود.
رویکرد آمایش سرزمین به حاکمیت ها و مدیریت ها در تمام سطوح، ماندن در مسیر عدالت را تبیین میکند و آینده نگری و قابلیت بافتن در پذیرش صنایع و الگوهای نوین توسعه را در درونمناطق به نحو احسن رعایت نماید چرا که مسبب اصلی بر هم خوردن نظام شهری ایرانتغییر نظام های اقتصادی بود.
رویکرد آمایش سرزمین به حاکمیت ها و مدیریت ها در تمام سطوح کمک می کند تا جهت رفع ناعدالتیها و کاهش فقر سیستم برنامه ریزی متمرکز خود را به سیستم برنامه ریزی منطقه ای سوقدهند و تصمیم سازی شکوفایی اقتصاد مناطق را به خود آنها واگذار نموده و خود به اتخاذت های کلان ملی و چشم انداز های دور دست و نظارت بر اجرای آن ت ها نمایند.رویکرد آمایش سرزمین سهم روستا نشینی را مهاجرت نمی داند، به شهرهای میانی هم چونحاشیه کلان شهرها نمی نگرد و به دنبال تزاحم و تخاصم بین مناطق ملی، محلی و منطقهای نیست.
در پایان باید گفت برنامه ریزی با نگاه آمایش سرزمین به دولت هاامکان بارگذاری جمعیتی را به نحوی متناسب با قابلیت های منابع در گستره سرزمینیفراهم می آورد، مسائل و مشکلات محیطی - انسانی کلان شهرها را کاهش می دهد، شبکهشهری کلان کشور را از حالت گسستگی رها و نظامند سازی را جایگزین کرده و با تخصیصفعالیت های اقتصادی از سیل مهاجرتی روستا- شهری که با خود فقر و حاشیه نشینی وافزایش جرم و جنایت را به دنبال دارد جلوگیری می نماید.
کرونا و چشم‌اندازی نو از شهرها
آمایش ,های ,سرزمین ,برنامه ,ریزی ,ها ,آمایش سرزمین ,برنامه ریزی ,را به ,رویکرد آمایش ,منطقه ای ,رویکرد آمایش سرزمین ,ریزی آمایش سرزمین
درباره این سایت